Z mikrofonom po Łužicy hanjejo je Křesćan Krawc žiwy wobraz Serbstwa našeho časa zapopadnył. Po dopomnjenkach rysuja jón Leńka Šołćina-Winarjec w Slepom, dr. Pětr Brězan w Sulšecach, Manfred Polak we Łazu, Fryco Wojto w Hochozy, Arnd Zoba w Bukecach, Mato Krygaŕ we Wuježku pod Čornobohom, Jurij Njek w Chrósćicach, Pětr Dźisławk w Radworju, Marja Pěčkec w Brězowce, Astrid Šramowa w Gołbinje blisko Choćebuza, Tomaš Čornak w Njebjelčicach a Brigita Rässlerowa na Horach blisko Wojerec. Wosebity kapitl knihi z titlom »Naša šula – naš statok« wěnuje so »Chróšćan zběžkej«, horliwemu bojej wo zachowanje Chróšćanskeje srjedźneje šule lěta 2001. Skupina tehdyšich wojowarjow a dalši aktiwnje wobdźěleni nam wone wichorojte dny do pomjatka wołaja.