Cover

Mičerlichowa, Beata

Mortwa w grobli

Błótowski krimi, z němčiny přełožiła Lubina Hajduk-Veljkovićowa
Wochłódźujo so po horcym lubowanju při błótowskej grobli storči student njejapcy na nahe ćěło čerwjenowłosateje žónskeje. Zamołwići braniborscy kriminalisća proša personelneje nuzy dla swojich Berlinskich kolegow wo hamtsku pomoc při wuswětlenju pada. Njerady poda so na to w zapadnym dźělu města wotrostły młody komisar Urban prěni raz w žiwjenju do Błótow a storči tam na ludźik, kiž je jemu přewšo cuzy a suspektny.

Beschreibung

Čitanski wurězk z knihi »Mortwa w grobli«

Wón dótkny so z porstom jeje tyła nad ćeńkim slěbornym rjećazkom a wobkedźbowaše, kak jeje móšk stawaše. Hižo cyłej měsacaj běštaj nětko hromadźe a přeco hišće dosahaše móličke dótknjenje, zo by ju rozpłomjenił.
»Přestań«, praji wona ćahajo, »abo chceš, zo so powróćimoj?«
Wón wobjimaše ju wotzady a šeptaše jej do wucha: »By da to tak zlě było?«
Wona dyrbješe so smjeć. Dopołdnja w hotelu by jeju nimale stwina lepiła, hdyž běštaj po snědani hišće raz do šěrokeho łoža ze swětłozelenym poćehnjenjom padnyłoj, před kotrymž bě so spočatnje tróšku bojała, dokelž wupadaše tak oficialne, cyle hinak hač wuske lěhadka w studentskim domje, hdźež běštaj so dotal lubowałoj. Wón bě hakle jeje třeći přećel, ale na rozdźěl k tamnymaj bě jemu woprawdźe chutne z njej. Bě cyle cyplkojty za njej, hewak njeby jej ženje dwudnjowski wulět do Błótow namjetował a samo prawy hotel skazał. Tež nětko běštej jeho ruce zaso pod jeje t-shirtom.
»Pój, daj namaj něhdźe přistawić!«, rjekny wón mjelčo a nimale tróšku prošo. Wona wobroći so k njemu a jeho wokoši. Čołm so mócnje začumpa.
»Hej«, praji wona, »hač k přibrjohej pak dyrbimoj hišće přińć. Što měniš k łuce tamle naprawo za mostom?«
Dale zady běchu drje swisle čerwjenocyheloweho domu widźeć, ale trawa bě wysoka dosć a husta kerčina wjerby škitaše blečk před wćipnymi pohladami z mosta. Při wulězenju by so wona nimale do groble sunyła. Wón sćahny ju k sebi na přibrjóh a pytny, kak so wona hnydom k njemu tuleše. Wón njewza sej ani chwile, čołm prawje přiwjazać, ale ćisny powjaz jenož zlochka přez kolik a da so z njej dozady padnyć. Kajku bě sej to holčku popadnył ...
Wona zadźerža jemu hubu a praji: »Mjelčo!« Ale potom bě wona ta, kiž bu wótře, a wón dźeržeše jej ruku před nós, do kotrejež so wona zakusny. Hdyž bě nimo, běštaj wobaj přepoćenaj. Wón ležeše hišće napoł na njej, wona duješe jemu do włosow a to chłódźeše woprawdźe jeho čoło.
»Sy w hotelu tež tu stawiznu čitał?«, wopraša so wona. »Stawiznu z wódnym mužom, kiž ćaha młode holcy, kotrež so jemu lubja, do groble a pokazuje jim swoje pokłady?«

Zusatzinformation

ISBN 978-3-7420-2257-8
Sprache des Artikels Obersorbisch
Bibliografische Angaben 2013
198 s., kapsna kniha 170

Verfügbarkeit: Auf Lager

Lieferzeit (Arbeitstage): 2-3

7,90 €
inkl. 7% MwSt., zzgl. Versandkosten

Beschreibung

Čitanski wurězk z knihi »Mortwa w grobli«

Wón dótkny so z porstom jeje tyła nad ćeńkim slěbornym rjećazkom a wobkedźbowaše, kak jeje móšk stawaše. Hižo cyłej měsacaj běštaj nětko hromadźe a přeco hišće dosahaše móličke dótknjenje, zo by ju rozpłomjenił.
»Přestań«, praji wona ćahajo, »abo chceš, zo so powróćimoj?«
Wón wobjimaše ju wotzady a šeptaše jej do wucha: »By da to tak zlě było?«
Wona dyrbješe so smjeć. Dopołdnja w hotelu by jeju nimale stwina lepiła, hdyž běštaj po snědani hišće raz do šěrokeho łoža ze swětłozelenym poćehnjenjom padnyłoj, před kotrymž bě so spočatnje tróšku bojała, dokelž wupadaše tak oficialne, cyle hinak hač wuske lěhadka w studentskim domje, hdźež běštaj so dotal lubowałoj. Wón bě hakle jeje třeći přećel, ale na rozdźěl k tamnymaj bě jemu woprawdźe chutne z njej. Bě cyle cyplkojty za njej, hewak njeby jej ženje dwudnjowski wulět do Błótow namjetował a samo prawy hotel skazał. Tež nětko běštej jeho ruce zaso pod jeje t-shirtom.
»Pój, daj namaj něhdźe přistawić!«, rjekny wón mjelčo a nimale tróšku prošo. Wona wobroći so k njemu a jeho wokoši. Čołm so mócnje začumpa.
»Hej«, praji wona, »hač k přibrjohej pak dyrbimoj hišće přińć. Što měniš k łuce tamle naprawo za mostom?«
Dale zady běchu drje swisle čerwjenocyheloweho domu widźeć, ale trawa bě wysoka dosć a husta kerčina wjerby škitaše blečk před wćipnymi pohladami z mosta. Při wulězenju by so wona nimale do groble sunyła. Wón sćahny ju k sebi na přibrjóh a pytny, kak so wona hnydom k njemu tuleše. Wón njewza sej ani chwile, čołm prawje přiwjazać, ale ćisny powjaz jenož zlochka přez kolik a da so z njej dozady padnyć. Kajku bě sej to holčku popadnył ...
Wona zadźerža jemu hubu a praji: »Mjelčo!« Ale potom bě wona ta, kiž bu wótře, a wón dźeržeše jej ruku před nós, do kotrejež so wona zakusny. Hdyž bě nimo, běštaj wobaj přepoćenaj. Wón ležeše hišće napoł na njej, wona duješe jemu do włosow a to chłódźeše woprawdźe jeho čoło.
»Sy w hotelu tež tu stawiznu čitał?«, wopraša so wona. »Stawiznu z wódnym mužom, kiž ćaha młode holcy, kotrež so jemu lubja, do groble a pokazuje jim swoje pokłady?«

Zusatzinformation

ISBN 978-3-7420-2257-8
Sprache des Artikels Obersorbisch
Bibliografische Angaben 2013
198 s., kapsna kniha 170