Wě, što rěka přetrać wójnu. Na hnujace wašnje je zwoprawdźił swój plan, to wšo z dawno zašłeho časa napisać za tych, kiž wo tehdyšich lětach jenož mało wědźa. W swojej knize „Moje wójnske dźěćatstwo“ dopomni so na kónc wójny w ródnej wsy, na bjezstarostne dožiwjenja runje tak kaž na struchłe podawki w surowych wójnskich lětach. Před čitarjom nastawaja wobrazy wonych dźěćacych dnjow – čiste, jasne a realne. Kaž by je awtor hišće raz dožiwił a z nim čitar.