wopisanje
»Lubše luźe, ja wam gronim, co ja wšykno ducy zgónim ... « Južo poł hundert lět góni njewomucny žurnalistiski duch Jurija Kocha pó Dolnej Łužycy. A co jo pśi tom wuskócyło? Wjele zajmnych reportažow a młoge literarne parlicki: luštne a gnujuce, krotke a rymowane abo njerymowane a dlejše. Rozbrojone su drěmali we wšakich knigłach a Pratyjach. Za te słuchoknigły jo Koch nejrědnjejše z nich a k tomu swójo nejnowše, hyšći njewózjawjone wulicowańko »Lulajże Jezuniu« sam do mikrofona cytał abo — běšo-lic trěbne — teke spiwał.
Słuchańska proba
Zasej wšo na lubosć stoj (01:32)
Pupki (01:52)
Šejnejda (14:36)
Ja mam lubku ze Šejnejdy (00:59)
Kulka w nagej riśi (01:04)
Mój stary dub (09:30)
Frycko ma ptaška (01:25)
Jurko z Marijineje góry (04:16)
Mudrjejšy ak ty jo kózoł (00:30)
Suchota (00:44)
Mójo město a ja (04:50)
Za tym rědnym běłym domom (01:09)
Wojtojc Liza we wjelikem swěśe (02:20)
Lulajże Jezuniu (33:09)
Słuchańska proba
Zasej wšo na lubosć stoj (01:32)
Pupki (01:52)
Šejnejda (14:36)
Ja mam lubku ze Šejnejdy (00:59)
Kulka w nagej riśi (01:04)
Mój stary dub (09:30)
Frycko ma ptaška (01:25)
Jurko z Marijineje góry (04:16)
Mudrjejšy ak ty jo kózoł (00:30)
Suchota (00:44)
Mójo město a ja (04:50)
Za tym rědnym běłym domom (01:09)
Wojtojc Liza we wjelikem swěśe (02:20)
Lulajże Jezuniu (33:09)
Zusatzinformation
ISBN | 978-3-7420-2203-5 |
---|---|
rěc artikela | dolnoserbski |
bibliografiske daty | CD, 78 min. |