„Hej , wy tołste mróčele, sněh nam skónčnje přinjesće! Sněhaki tu hižo steja; ale nihdźe, nihdźe sněha.” Zymski čas je tola krasny, wosebje za dźěći a wosebje, hdyž je so dosć sněha našło. Wo sněh a zymu starataj so lěto wob lěto knjez Mróz a knjeni Zyma. Tam horjeka na najwjetšej mróčeli Zymtawzk steji jeju sněhowa mašina a zhromadnje wjerćitaj wulku wjertawu tak dołho, doniž njeje wšón kraj z běłej pychu wodźěty. Potom šwiknjetaj so na bobsněžnik a smalitaj na zemju. Tam dźě chcetaj z palčikami po rumpodicha jěć a pozdźišo při wobradźenju pódla być. Ale dźe da to scyła? W ćopłej stwě tola knjez Mróz a knjeni Zyma ničo pytać nimataj, abo?

1990 na tačeli a kaseće wušła powědka ze 14 spěwami je hižo njeličomne dźěći zawjeseliła. CD je zešiwk ze spěwnymi tekstami připołoženy.

Wot 4 lět