Serbske basnistwo w 17. a 18. lětstotku?

Něšto smy čitali z toho w knize Hinca Šewca wo rěčnych pomnikach abo w "Serbskej čitance" Kita Lorenca. Dopominamy so na kěrluše Albina Mollera, Jurja Hawštyna Swětlika abo Jakuba Xavera Ticina a hnydom hišće na pozbudźacy "Rěčerski kěrliš" wot Jurja Mjenja z lěta 1767. Ach haj: A potom bě tam šće "Jubilejna oda" wot Jurja Raka. Što pak je hišće zachowane mjez łaćonskimi basnjemi Kaspara Peukera a Jana Boka a kołowokoło Mjenjowych twórbow? Su to basnje, zdźěla składnostne, Michała a Abrahama Frencla, Handrija Ruški, Michała Hilbjenca a dalšich. Wosebita chłóšćenka je »Kwasne łopjeno« Michała Jana Wałdy z 20 štučkami.