Beschreibung
»To jimawe na tekstach Herty Wićazec je njenaprošnosć w nich, zažnde zdaće wo zwrěšćenju naroka, kotryž bě stajiła, a na kotrymž hač do kónca žiwjenja wobsteješe: namakać formu lubosće, z kotrejž móže čłowjek žiwy być, kotraž přichilnosć a wobchowanje wosobinskeje dostojnosće wopřija.« (R. Domašcyna)
Zusatzinformation
| Sprache des Artikels | Obersorbisch |
|---|---|
| Bibliografische Angaben | 1. nakłl. 1993, 67 s., z wobrazami, brošura |
| Thema | Serbska poezija |