Fryco a Majka” jo wujšło w Pratyji 1935 a 1937 – a pótom žednje wěcej! Toś jo 50. smjertny źeń Miny Witkojc w lěśe 2025 dobra góźba za wudaśe jeje wótzabyteje twóŕby w kniglickach.
“Wěrny serbski wobraz” wó manźelskem škrjakotanju a wujadnanju jo baseń a źiwadłowe graśe we jadnom, kenž wochłoźijo ze žyweju, jěderneju dolnoserbšćinu a z rědnymi rěcnymi wobrotami. W kniglickach najdu cytaŕki a cytarje – lěc ženjone abo fryjne – tak młogi wěrny klišej, a žedne manźelske drje pózdychnu: “Jo, tak to jo!” Te dostanu wót suseda Fryca a Majki tu abo drugu dobru radu, ale tek šćipatu pśispomnjeńku:

Jo, to tek jo źiwna wěc,
to manźelstwo – co ja wěm, pśec!
Pśed swajźbu z bólu cakatej,
ab skerjej lěpjej jan se měłej.
A pón kaž plona łakatej,
by jadno drugeg wobedrěłej!
Stej falšnej, šydnej, nježycnej
kaž wikowarja kónjecej!