»Mi so kniha jara derje čitaše, rěč je derje zrozumliwa, sady nic překomplikowane. Štož bě za mnje nowe čitanske dožiwjenje w zwisku ze serbskej literaturu, zo so słowa kaž „wothólwał, gulaš, sy ty plemplem abo dóchtorka« jewja. Je to potajkim skerje rěč, kaž ju někotryžkuli z nas doma tež rěči. Hač je to nětko serbšćinje na škodu abo nic, njewěm. Fakt je, zo móhło so přez to trochu ─ po mojim měnjenju ─ distanca mjez serbskej literaturu a młodymi čitarjemi pomjeńšić. [...] Na kóždy pad pak hodźi so knižka tež za dorosćenych z humorom.«

Betina Wenderothowa

W 37 krótkich kapitlach dźe wo přećelstwo, sprawnosć, pomocliwosć, dźerženje słowa a lubosć k přirodźe. Awtor Miloš Kratochvíl je tute temy přewšo wušiknje do runje tak njewšědnych kaž lóštnych dyrdomdejow protagonistow-šwintuchow spletł. Z Prahi pochadźacy spisowaćel je w swojim kraju jara znaty a zahorja ze swojimi knihami młody a starši publikum.